کد مطلب:77692 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:131
یعنی از كلام امیرالمومنین علیه السلام است. «اللهم انی استعدیك علی قریش، فانهم قد قطعوا رحمی و اكفووا انائی و اجمعوا علی منازعتی حقا كنت اولی به من غیری! و قالوا الا ان فی الحق ان تاخذه و فی الحق ان تمنعه. فاصبر مغموما او مت متاسفا، فنظرت فاذا لیس لی رافد و لا ذاب و لا مساعد الا اهل بیتی، فضننت بهم عن المنیه، فاغضیت علی القذی و جرعت ریقی علی الشجی و صبرت من كظم الغیظ علی امر من العلقم و الم للقلب من حز الشفار.» یعنی بار خدایا طلب انتقام می كنم از تو بر طایفه ی قریش، پس به تحقیق كه بریدند ایشان قرابت و خویشی مرا با پیغمبر صلی الله علیه و آله و سرازیر گردانیدند كوزه ی خلافت مرا و اجماع كردند بر منازعت و خصومت من در وقتی كه بودم سزاوارتر به آن از غیر من و گفتند آگاه باش كه به تحقیق كه حق است اینكه بگیری حق خلافت را، نظر به شایستگی و قرابت و نص و حق است اینكه ممنوع باشی از آن به سبب اجماع جمعی، پس صبر پیشه كن در حالتی كه اندوهگین باشی، یا بمیری در حالتی كه متاسف و متحسر باشی. پس نگاه كردم پس زمانی بود كه نبود از برای من معینی و نه دفع كننده ی دشمنی و نه معاونی مگر اهل بیت من، پس بخل ورزیدم به ایشان مرگ را، پس بر هم گذاشتم چشم را بر ریزش چرك اشك و نوشیدم آب دهنم را بر سوزش دل و صبر كردم از برای فرونشاندن خشم بر نهجی تلخ تر از تلخی درخت علقم و درد رساننده تر مر دل را از بریدن شفرها و كاردهای تند. و مكرر شد این كلام به تقریب اختلاف روایت. [صفحه 881] و منه فی ذكر السائرین الی البصره لحربه علیه السلام: یعنی بعضی از آن كلام است در ذكر روندگان به سوی بصره از (برای) جنگ امیرالمومنین علیه السلام: «فقدموا علی عمالی و خزان مال المسلمین الذی فی یدی و علی اهل مصر كلهم فی طاعتی و علی بیعتی، فشتتوا كلمتهم و افسدوا علی جماعتهم و وثبوا علی شیعتی، فقتلوا طائفه منهم غدرا و طائفه عضوا علی اسیافهم، فضاربوا بها حتی لقوا الله صادقین.» یعنی پس وارد شدند سپاه جمل بر حكام من و خزانه داران مال مسلمانان آنچنانی كه در تصرف من است و بر اهل ولایت بصره كه تمام ایشان در اطاعت من باشند و بر بیعت من باشند، پس پراكنده گردانیدند گفتار ایشان را و فاسد گردانیدند بر من اجتماع را و برجستند بر شیعیان من، پس كشتند جماعتی را به حیله و مكر و طایفه ی دیگر دندان گزیدند و ملازم شدند بر شمشیرهای (خودشان) پس قتال كردند با آنها تا اینكه ملاقات كردند خدا را در حالتی كه راست اعتقاد بودند. [صفحه 882]
و من كلام له علیه السلام
صفحه 881، 882.